Moeite doen = liefde?
‘Kijk,’ knikt hij goedbedoeld als ik jammer over zoveel-te-doen-zo-weinig-tijd. ‘Een app waarmee je automatisch persoonlijke kerstwensen genereert, hoef je zelf niks meer te doen - handig.' Ik antwoord snuivend, met een vernietigende blik. ‘Ik weiger daarop te klikken'. Pff... Tuurlijk is zoiets een uitkomst voor vage collega’s of verre familieleden, maar als tool om mijn persoonlijke wensen voor dierbaren uit handen te nemen? Vooruit, ik bén wat strak in de leer op dit vlak - een rijmwoordenboek is al valsspelen - maar ik ervaar deze handreiking serieus als een totale belediging: ik wíl juist tijd en aandacht steken in mijn gefröbel, het móet enige moeite kosten. Misschien niet zoveel moeite als de buurvrouw van een goede vriend die elk jaar kerststalletjes van pinda’s knutselt voor de hele wijk, maar je begrijpt... Moeite doen = liefde. Toch?
