'We gingen gewoon... door?' Ik zeg het opvallend vragend, alsof ik op goedkeuring hoop. Mijn antwoord, op de vraag van de psycholoog hoe we omgingen met mama’s dood, voelt namelijk als een ietwat dooie mus. We schreeuwden niet, huilden amper, vergrepen ons niet aan de drugs en
‘En mijn partijtje dan?’ F*ck. Oja! Dol-op-uitdagingen-dol-op-uitdagingen, mantra ik, terwijl ik door de feestelijk volle agenda blader, want: wanneer in godsnaam? Het is vaker druk, maar zéker in mei, juni, juli vliegen de weken voorbij en de activiteiten je aan: schoolreisjes, Hemelvaart, avondvierdaagse, meester/juffendag, studiedagen, hee geinig, Pinksteren
‘Heb jij eigenlijk nog zenuwen voor een optreden?’ vroeg ik laatst aan cabaretier Jan Jaap van der Wal, die ik tien jaar geleden voor het eerst (en laatst) ontmoette. ‘Kom maar kijken,’ zei hij. En dus loop ik nu door Arnhem, naar het Musis Sacrum, waar hij zijn voorstelling Mijn
‘Ah gelukkig, nóg een bocht.’ Locatie: Walibi. Preciezer: in de rij van attractie El Rio Grande. Wanneer: de heetste dag van het jaar tot nu toe. Waarom: weet niemand. Maar ook: het Z@PP Zomerfeest. Rijen in pretparken zijn altijd uitgedacht door de biggest brains. De perfecte rij is namelijk