Nazomerse voornemens
In de categorie 'Nazomerse voornemens' probeer ik eens per week een sportklasje bij te wonen. Vaak kom ik uit op pump, omdat dit al om 7.30u begint, waardoor ik zo min mogelijk van m'n werkdag mis. Pump is met een hoop gewichten, een mat, een
opvoeden
Bij gebrek aan ovenwanten pak ik met een vuile sportsok de gierend hete pan water van het gammele kookplaatje. Snel handelen – nooit goed. Ik stap op een stapel Duckies, de pan schudt, kokend water klotst, en zo struikel ik in een slechte balanceeract de tent uit met m'n
zomervakantie
Geen tijd om te lezen? Luister dan naar mijn column0:00/389.6076191× Attent, betrokken, vriendelijk – woorden die doorgaans best bij me passen. Maar zo scherp als mijn sociale voelsprieten normaliter staan afgesteld, zo compleet afgestompt en contactgestoord ben ik in de zomer. Zodra ik in de auto stap, ga
Moeder
'We gingen gewoon... door?' Ik zeg het opvallend vragend, alsof ik op goedkeuring hoop. Mijn antwoord, op de vraag van de psycholoog hoe we omgingen met mama’s dood, voelt namelijk als een ietwat dooie mus. We schreeuwden niet, huilden amper, vergrepen ons niet aan de drugs en
skibidi
‘En mijn partijtje dan?’ F*ck. Oja! Dol-op-uitdagingen-dol-op-uitdagingen, mantra ik, terwijl ik door de feestelijk volle agenda blader, want: wanneer in godsnaam? Het is vaker druk, maar zéker in mei, juni, juli vliegen de weken voorbij en de activiteiten je aan: schoolreisjes, Hemelvaart, avondvierdaagse, meester/juffendag, studiedagen, hee geinig, Pinksteren
interview
‘Heb jij eigenlijk nog zenuwen voor een optreden?’ vroeg ik laatst aan cabaretier Jan Jaap van der Wal, die ik tien jaar geleden voor het eerst (en laatst) ontmoette. ‘Kom maar kijken,’ zei hij. En dus loop ik nu door Arnhem, naar het Musis Sacrum, waar hij zijn voorstelling Mijn
Fast Lane
‘Ah gelukkig, nóg een bocht.’ Locatie: Walibi. Preciezer: in de rij van attractie El Rio Grande. Wanneer: de heetste dag van het jaar tot nu toe. Waarom: weet niemand. Maar ook: het Z@PP Zomerfeest. Rijen in pretparken zijn altijd uitgedacht door de biggest brains. De perfecte rij is namelijk
oerthema
[Disclaimer: zoals aangekondigd - en hieronder toegelicht - zal ik de komende tijd iets vaker het dekseltje van mijn pot achterstallige rouw en vraagtekens over mijn moeder (én mijzelf) oplichten. Deze zoektocht wissel ik af met luchtiger kost, zoals herkenbaar ongemak en de bekende huis-, tuin- en keukentwijfels. Want: zwaar,
Less is more - een motto dat vrijwel nooit in me opkomt, maar nu wel. Want: kan een lang familieweekend in theorie ook gewoon té lang zijn? Ik vraag dit voor een vriend, namelijk mijn eígen - en zijn vriendin. Het antwoord is ja. Na een weekend Center Parcs pleit
Voor wie me zoekt: komende dagen vertoef ik met mijn hele (extended) familie in het crispy verbouwde Center Parcs Zandvoort. Elf jaar geleden was ik daar ook - brings back memories. Of eigenlijk... maar eentje:
bakfietsen
Het seizoen is weer geopend: ontspannen fietsen de happy few uit Haarlem en omstreken langs de bokkende file richting Zandvoort of Bloemendaal. Tenminste, dat was ooit zo. Inmiddels ben je als ouderwetse peddelaar met een koeltas op je rug en een roedel kinderen in je nek, je leven niet meer
Moeder
👋Hoi. Afgelopen weekend verscheen een verhaal van mij over mijn moeder in Mezza, het weekendmagazine van ’t AD. Het was meer dan een publicatie. Het was een eerbetoon. Aan een vrouw die veel meer gezien had mogen worden, maar niet de kans kreeg. Door het rijke fotogebruik van Mezza was